Zbulimi i problemit të Jugut të Italisë jo vetëm si episod i një gjendjeje arkaike, të patolerueshme në shoqërinë tonë, por edhe si skenë e një qytetërimi të jashtëzakonshëm fshatar.

Libri ka një nivel të lartë intelektual, ku ndihet kultura evropiane në të cilën Carlo Levi ka rrënjët e tij, ku me kulturë evropiane nënkuptojmë atë të asaj epoke, deri në fund të Luftës së Dytë Botërore. Në të gjendet pasioni për t’i sistemuar të gjitha të dhënat e një ligjërimi koherent, por ende jo ndrojtja për të thyer harmoninë e një sistemimi me dijenitë e reja, me vëniet e reja në diskutim, pra, nuk gjendet akoma qëndrimi olimpik, kulturalisht i kënaqshëm, që Carlo Levi farkëtoi më vonë si një koracë kundër një pjese të madhe të problemeve të periudhës bashkëkohore.

E veçanta e Carlo Levi-t qëndron se ai është dëshmitar i pranisë së një kohe tjetër në brendësi të kohës sonë, është ambasadori i një bote tjetër në brendësi të botës sonë. Mund ta përcaktojmë këtë botë si bota që jeton jashtë historisë, përballë botës që jeton në histori. Natyrisht që ky është një përcaktim i jashtëm, është si të thuash, situata e zanafillës së veprës së Carlo Levi-t: protagonisti i Krishti është ndalur në Eboli, është një njeri i impenjuar në historinë në të cilën ndodhet i përfshirë në zemër të një Jugu magjistar, magjik, ku sheh se ato që për të ishin arsyet e ekzistencës, aty nuk kishin vlerë; aty ishin në lojë arsye të tjera, kundërshti të tjera që ishin më komplekse e më bazike, në të njëjtën kohë.