Unë nuk kam pas vetes asnjë lloj autoriteti: përveç atij, që në mënyrë paradoksale, më jep vetë fakti që autoritet nuk kam dhe nuk kam dashur asnjëherë; nga fakti se e kam vënë veten në një pozitë të tillë ku të mos kem asgjë për të humbur, pra që të mos kem detyrimin t’i qëndroj besnik asnjë pakti veç atij me lexuesin, të cilin e konsideroj të denjë për hulumtime, edhe nga ato më skandalozet”.

Revolucioni i padukshëm konformist, për të cilin Pasolini foli me kaq ngulm dhe dhimbje nga viti 1973 deri më 1975, nuk ishte aspak një fenomen i padukshëm. Kushdo që kujton në mënyrë sado të vagët polemikat gazetareske të kohës mund të habitet duke lexuar këto “Shkrime kusare”.

Çështja është se për Pasolini-n, konceptet sociologjike dhe politike u bënë prova fizike, mite dhe histori të fundit të botës. Kështu, Pasolini gjeti mënyrën për ta shprehur, për ta përfaqësuar dhe dramatizuar ankthin e tij në trajta teorike dhe politike… për të folur publikisht për fatin e atëhershëm dhe të ardhshëm të shoqërisë italiane, të klasës së saj drejtuese, për fundin e pakthyeshëm dhe të dhunshëm të një historie shekullore.

Nga “Parathënia” e Alfonso Berardinelli-t

Libra të tjerë të Pier Paolo Pasolini-t nga shtëpia botuese “Dudaj”: “Djem jete”, “Jetë e dhunshme”.