Duke ndjekur hijen, koha mplaket me ngut…

“Iu duk vetja si ai djali që u gjend befas me një top të shfryrë shtrënguar në dorë, dikush ia kish vjedhur, por jo, topi ishte akoma, thjesht ia kishin hequr ajrin që ishte brenda. Pra ishte kështu, koha ishte ajri dhe ajo e kishte lënë të dilte nga një vrimë e vockël që as e kishe vënë re fare.”

Nëntë tregime që gërshetojnë kohën reale me kohën e historisë dhe atë të brendshme. Këto janë historitë e Antonio Tabucchi-t.